قمقمه، لامپ، دریا، کیک

پونزده سالم که بود؛ اصلا راجب پونزده سالگی فکر نمی‌کردم. روزا میومد و می‌رفت و به همه چیز اهمیت می‌دادم جز پونزده سالگی. اما حالا؟ با تموم وجودم آرزو می‌کنم که ای کاش می‌تونستم یکی از هزارتا داستانم رو اینطوری شروع کنم: پونزده سال که بودم ...

Tap to read‌

فراخوان نویسندگی⊹.𓆸 (pay attention !!)

سلام، هیچ ایده ای ندارم چرا اسم پست اینه حالتون چطوره؟

ازونجایی که بیان نسبت به قبل شبیه قبرستون شده برام، بلا نسبت فعالین عزیز، به این نتیجه رسیدم که یکمی بیشتر بنویسم، که البته نمی‌خوام محتوی صرفا روزمره باشه، ولی ازونجایی که مدت هاست جز روزمره چیزی ننوشتم یکمی سخت بنظر میرسه. پس چی؟ میخوام از شماها کمک بگیرم (چقدرم که زیادیم TT) 

میخوایم یه کاری کنیم: شما بیاین و برام سه تا پنجتا کلمه ی داستان خیز _ دوباره میتسو و کلمه سازی های نامفهوم _ بگین. چمی‌دونم، مثلا شاهزاده، جنگ، عشق، قصر یا همچین چیزی. اگر کاملا به هم مرتبط نبودن هم هیچ اشکالی نداره. بعد من چیکار میکنم؟ تلاش میکنم روزی که داشتم رو بگنجونم توی یک داستان که عناصرش کلماتی که شماها توی کامنتا گفتین باشه. اینطوری هم خلاقیت به خرج دادیم هم تلاش کردیم بنویسیم هم به روزمره م یه ربطی داشته و بی ایده نمی‌مونم. نظرتون چیه؟ 

* لطفا هر تعداد که به ذهنتون رسید برام ولمه کامنت کنید و اصلا مهم نیست اگر تکراری شدن. ممنون !! ♡`